Als ik aan verzoening denk, voel ik het diep vanbinnen. Het is geen idee, maar een overtuiging die leeft in mijn buik, in mijn hart.
Ik geloof dat herstel mogelijk is tussen mensen, binnen gezinnen, in onszelf. Dat we fouten mogen erkennen, grenzen mogen stellen, en soms ook met respect afscheid mogen nemen.
Verzoening betekent niet dat alles weer wordt zoals vroeger. Het betekent dat we de moed vinden om te kijken naar wat gebroken is, en kiezen om niet in bitterheid te blijven hangen. Om opnieuw te leren luisteren, eerst naar binnen, dan naar elkaar. We kunnen niet de hele wereld redden, maar we kunnen wel thuis beginnen. Daar waar woorden pijn deden, kunnen woorden ook helen. Wanneer ouders met elkaar in gesprek gaan in plaats van te strijden, wanneer kinderen weer rust voelen, dan ontstaat er ruimte voor iets nieuws: hoop, helderheid, vrede.
Mijn droom is een wereld met meer harmonie niet perfect, maar echt. Waar we leren praten in plaats van zwijgen, luisteren in plaats van oordelen, begrijpen in plaats van breken.
Ik geloof dat ieder gezin, elk kind, elke ouder de kans verdient op een thuis waar verzoening mogelijk is.
Want vrede begint niet ver van ons vandaan. Vrede en verzoening... begint thuis.
Ingemar
Ik sta voor verzoening
Reactie plaatsen
Reacties